Preveza
- Aktio - Lichnos - (Parga) (65km)
Juli 2002
Na aankomst op het vliegveld van Preveza
reden wij via de nieuwe tunnel bij
Aktio
(en
dat scheelt
heel veel in tijd in
vergelijking met de veerpont, wisten wij nog van onze vorige vakantie- zie
Parga) naar het noorden, over een mooie brede
kustweg, richting Parga.
Lichnos
Hotel Lichnos Beach
Het hotel ligt even voor het stadje Parga aan een mooie baai
(ja......je raad het al: "Lichnos baai"); hier ontmoetten wij onze
vrienden, met wie wij 2 weken later een
week op Lefkas (zie ook
Lefkas) zouden gaan doorbrengen.
Parga
Parga is een zeer toeristisch stadje, met vele souvenirwinkels, een
gezellige haven, veel terrasjes en een aantal mooie stranden.
Vanaf enkele hoger gelegen terrasjes heb je een prachtig uitzicht op de
baai
Krioneri en het eilandje
Panagias.
Het is wel een hele klim via al die traptreden. Aan de andere kant van
de berg ligt het lange zandstrand
Valtos. Het is zaak om vroeg in de
ochtend een plekje te zoeken, want alle stranden zijn vaak overbevolkt.
(Zie ook onze vorige vakantie
Epirus-Parga)
Van Lichnos naar Ioannina (110km)
Op weg naar Ioannina waren wij even ons richtingsgevoel kwijt: wij
reden naar het zuiden in plaats van naar het oosten, maar toen
ontdekten wij bij het dorpje
Gliki een terras van een
restaurantje op een wel heel idyllisch plekje:
middenin
het riviertje de 'Archonos'.
Ioannina
Ioannina of
Janéna, (Grieks:
Ιωάννινα)
de
hoofdstad van
Epirus, met ca. 40.000 inw., is een bruisende
stad, met veel uitgaansgelegenheden en een eigen universiteit. De
vele
studenten bevolken de terrrasjes en flaneren tot 's avonds laat langs
de kade. Met minaretten, een citadel met twee moskeeën en oude
woonwijken met talrijke winkeltjes en kraampjes, waardoor er toch
een beetje een oosterse sfeer hangt. Enkele plaatselijke specialiteiten
vonden wij heerlijk, zoals de variant op de baklava, de 'jannotikos'
en
de gerookte kaas.
Rondom het
Pamvotis meer liggen
diverse terrasjes van zeer verschillende restaurantjes (traditioneel,
modern, chique) en vele bars.
Restaurant "Filippos"
met een prachtig uitzicht op het meer, serveerde de heerlijkste
gerechten (lam uit de
oven
!) met overheerlijke sauzen, een compliment voor de
kok. De bediening was echter zeer
onverschillig, of beter gezegd
bijzonder slecht.
De architectuur van sommige gebouwen is erg gedurfd. Het linker gedeelte van dit
restaurant is niet vervallen, maar geheel van glas gemaakt.
Grand Palladion Hotel
Het chique hotel ligt midden in de stad aan de Odos Botsari,
vlakbij het Archeologisch Museum en de oude wijk van de Bazar, maar ook
op steenworp afstand van het Pamvotismeer
. Met behoorlijk ruime en rustige kamers met verzorgde inrichting.
Al was het wel hoog op de bovenste etage ! Maar het uitzicht was prachtig.
Van Ioannina naar Kalambáka (120km)
Metsovo
De weg van Ioannini naar Metsovo gaat via erg hoog gelegen bergwegen naar de
Katara bergpas (1699m) van het Pindosgebergte. Hier is ook een ski-oord
gevestigd en het landschap lijkt meer op Oostenrijk of Frankrijk.
Onderweg zongen wij luidkeels in de huurauto 'In de Dutch
mountains', want een Frans of Oostenrijks liedje kenden wij helaas niet.
Het bij deze bergpas gelegen restaurant, eerder een
snackbar, heeft lekkere hotdogs en kaasbroodjes, maar helaas ook echte (lees:
smerige) Griekse toiletten.

Net na dit restaurantje stonden twee politieagenten op de verlaten weg,
het weinige verkeer met radarapparatuur op snelheidsovertredingen te
controleren. Voor ons was dit dus geen enkel probleem, want wij trokken net op
en de auto stond nog in de eerste versnelling. Jammer voor die over-actieve politie dus.
Weer in de auto, zongen wij de teleurgestelde agenten triomfantelijk
toe met 'Radar Love', op weg naar ons volgende doel: Kalambaka.
Kalambáka
Hotel Famissi
Aan het eind van de straat (of als je over de rondweg komt, aan het begin van de straat) ligt
dit gezellige en zeer verzorgde familie-hotel.
De kamers aan de achterzijde
van het hotel hebben een prachtig uitzicht op de Meteora kloosters.
Onze wensen werden na wat Griekse woorden gelukkig vervuld en wij
kregen kamers aan de achterzijde en enkele Japanners
verhuisden naar de straatkant. Met een koude retsina in de hand, genoten
wij vol trots en met volle teugen van dit overweldigende uitzicht........
Een erg toeristische stad met een grote keuze aan hotels en
restaurants, met diverse campings in de omgeving, zoals ook in het
minder
toeristische
Kastraki.
Meteora kloosters
Een van de mooiste bezienswaardigheden van Griekenland met kloosters uit de 14
e en 15
e eeuw, hoog gelegen op de rotspieken temidden van de Thessalische vlakten.
De monnik
Athanasios, afkomstig van de berg Athos, beklom de meest imposante
rots (de 'Platýs Líthos': Platte Steen) die het hele landschap domineert. Hij
noemde de rots
Metéora (Hoog Verhevene), omdat ze leek te zweven tussen hemel
en aarde. Hij stichtte in 1356 het eerste klooster
Mega
Metéoron, op 623 m hoogte gelegen.
Totaal werden in dit gebied 24 kloosters
gebouwd. De meeste
kloosters zijn inmiddels vervallen en onbewoond.
Hier ontstond een autonome gemeenschap van monniken die in vrijwel
volledige afzondering van de rest van de wereld leefden. Hier leerden
de orthodoxe monniken om 'wijs te zijn in gedachten en nederig in
verlangens'
.
De enige
toegang tot de kloosters was eerst via een net (zie ansichtkaart), dat aan een katrol omhoog werd
gehesen.
Later werden er traptreden uitgehouwen in de loodrechte rotsen.
Tegenwoordig loopt er een geasfalteerde
weg rond de kloosters.
Vanaf Hotel Famissi en Divani Hotel gaat de weg eerst langs
camping Kalambaka naar de zes overgebleven kloosters:
Agia Trias (de Heilige Drieëenheid) en naar
Agios Stefanos, dan naar
Varlaäm en
Metamorphosis (Mega-Metéoron)
en op de terugweg naar
Roussanou en
Agios Nikólaos Anapafsás. En dan ben je alweer in het dorpje
Kastraki, met aan het eind de
camping Vrachos.
Meteora is met recht een wereldwonder !
De camping "Vrachos" bij
Kastraki, met een mooi uitzicht op Meteora. Er is een
winkeltje, een restaurant en een mooi zwembad, waar
helaas bijna alles verboden was:
te duiken, over het hek te klimmen, zonder entreebewijs
te zwemmen, etc.
(Je mocht als niet-campinggast ook gebruik maken van het zwembad, tenminste als je maar betaalde.)
De vrouw achter
de bar was nogal verveeld en kennelijk nog niet wakker op deze hete namiddag. Wij hadden
cola besteld en zij maakte met een verveeld gezicht tosties
(!) voor ons klaar. (En we hadden alleen maar dorst ! Dát
hadden ze moeten verbieden: verveeld en onverschillig personeel ! )
Delfi
King Iniohos Hotel
In vervlogen tijden was dit kennelijk een chique hotel geweest. Nu
was er echter veel achterstallig onderhoud en het personeel bleek niet erg
bereid om je correct (of snel) te bedienen. Het hotel beloofde een prachtig uitzicht op de Golf van Korinthe, maar vanaf een piepklein balkonnetje, waar net een stoel kon staan, bleek er
voor ons weinig te genieten.
Het dorp dat ooit is verplaatst door Franse archeologen, omdat het oude
dorp op de archeologische vindplaats was gebouwd, heeft behalve heel
veel restaurants en tavernes, verder niets te bieden. De veelbezochte
taverne Epikouros heeft een magnifiek uitzicht over de vallei vol met olijfbomen en het plaatsje Itea.
Genoten hebben we zeker, ook van de heerlijke 'sofrito', een
specialiteit van Korfoe op basis van rundvlees, maar ook van het
lamsvlees met oregano.
Terug naar het
hotel was het iets minder aangenaam: er bleek een sprinkhanenplaag te zijn.
Honderden, wellicht duizenden sprinkhanen lagen op de weg en de trappen en sprongen
en vlogen overal om ons heen. De aankomst in hotel Iniohos was voor ons opeens weer een weldaad !
H
et orakel van Delphi
Even buiten het dorp Delfi (ca. 1 km) ligt de oude orakelplaats van de 'Pythia'. (Een oude boerenvrouw die
in trance
de woorden uitstamelde, die haar door de god Apollo werden ingefluisterd)
De invloed van dit orakel werd zo groot, dat bijna iedere Griekse stad
het orakel raadpleegde, voordat men een belangrijke beslissing nam. De
Grieken beschouwden Delphi inderdaad als middelpunt van de
wereld en kreeg een aanzienlijke religieuze en morele uitstraling.
Deze archeologische vindplaats is de meest bezochte na de
Akropolis.
Het heiligdom van Apollo
Vlakbij het museum, via de
Heilige Weg naar de grote plein waar de grote feesten van de processies
vertrokken, liggen het
Schathuis van de Atheners, de
Tempel van Apollo de
belangrijkste tempel van dit heiligdom, het
Theater uit de 4
e eeuw v.C., het
Gymnasium, het
heiligdom van Athena Pronaia (die zich wat lager bevinden -aan de weg naar Arachova) met de
tholos van drie Dorische zuilen en verder op de
Kastaliabron.

.

Bij het museum is een bar, waar men bijzonder hoge prijzen rekent voor een
drankje en wat te knabbelen. Een 'slush-puppy' - ja wie drinkt dat dan ook ?-
kostte ons 5 euro en een klein zakje chips 3 euro! Schande !
Van Delfi via Patras naar Diakoftó (Pelopónissos) (150km)
Volgens ons reisplan zou de rit nu via Itea, Nafpaktos, Andirrio, Rio, Patras,
Pirgos naar Olympia gaan.
Wij hadden in Kalambáka echter al besloten na
de overtocht met de pont naar Rio (nee, helaas de brug was toen nog in aanbouw)
meteen over de tolweg naar Diakoftó te gaan, te meer daar wij alle vier Olympia
al vele keren hadden gezien. Telefonisch een hotel geboekt in Eleonas en het hotel in Olympia, hotel Neda, afgezegd.
Eleonas
Hotel Afrika
In de buurt van
Diakoftó, in Eleonas
(Egio Achaias), ligt hotel Afrika. Onze kamers waren al klaar, de telefonische
boeking vanuit Kalambáka had dus gewerkt.
Het hotel werd gerund door een
uitermate leuke familie en de sfeer was erg ongedwongen. (De dochter gewoon in bikini
in de receptie en achter de bar; dat was helemaal geen probleem: "Kanena provlima" !)
's Avonds in het dorpje Eleonas bij een restaurantje met een prachtig
uitzicht op zee, verleidde de romantische sfeer en de donkere zee en de ontelbare
sterren aan de donkere hemel ons tot een felle politieke discussie. (Typisch
Grieks dus, die niets anders schijnen te doen !) Het avondeten nam zo wel de
hele avond in beslag..........
Diakoftó
Diakoftó (Diakoptón) is een vriendelijk dorp met als
duidelijk centrum het station, dat omringd is door terrassen ,
waaronder taverne
"O Kostas". Vanaf dit station
loopt één van de mooiste
spoorlijnen van Europa naar
Kalávrita. In de zomer 6 ritten per dag en de tickets dien je zo snel mogelijk te bestellen, want de trein zit dikwijls barstenvol.
Het spoor is slechts 75cm breed en er moeten hellingen genomen worden van 28%,
die alleen met een tandradbaan genomen kunnen worden. Door het
fantastische landschap, via vele bruggen en tunnels en over diepe ravijnen (de
spectaculaire
Vouraikós kloof) zwoegt het locomotiefje het
23 km lange traject af, in een uur en tien minuten.
De spoorweg is door
Italianen gebouwd om erts uit Kalávrita naar Diakoftó te vervoeren.
Het treintje stopt slechts één keer bij het station
Mega
Spiléon, waar in de buurt één van de grootste kloosters van Griekenland
ligt. Het is een zware klim te voet van ca. drie kwartier over glibberige
rotspaadjes (werd ons verteld, wij zijn er niet geweest, maar gingen verder naar
het eindstation).
Kalávrita
Kalávrita is een kleine vakantieplaats met veel fonteinen in een mooie omgeving. Hier
werd door de aartsbisschop Germanos van Patros het startsein
gegeven tot de onafhankelijksheidsoorlog tegen de Turken.
Op 13 december 1943 hebben de Duitse soldaten de gehele mannelijke bevolking uitgemoord,
omdat de dorpelingen de partizanen hadden geholpen. In de tuin van de kerk op
het plein staat een monument ter nagedachtenis.
Van Eleonas over de tolweg naar Náfplio (Zie volgende pagina)